Een vreemde ontmoeting

Ik weet niet hoe ik dit moet schrijven. Ik ben geen schrijver. Ella dacht dat het bijhouden van een blog me zou helpen maar het helpt niet omdat me nooit iets overkomt. Maar vandaag wel. Er gebeurde iets. Ik liep in het park en liep Mike Stamford tegen het lijf. We waren een soort studievrienden. We gingen koffie drinken en ik vertelde dat ik wilde verhuizen. Hij zei dat hij iemand kende in een soortgelijke situatie. Dus we gingen naar Barts en hij stelde ons aan elkaar voor. Dat deed hij eigenlijk niet. Hij stelde ons niet voor. De man wist wie ik was. Op de één of andere manier wist hij alles over mij. Hij wist dat ik in Afghanistan heb gediend en hij wist dat ik gewond ben geraakt. Hij zei dat mijn wond psychosomatisch was dus hij had niet alles goed maar hij wist zelfs waarom ik daar was, terwijl Mike het hem niet had verteld. Ik googelde op zijn naam, toen ik in mijn flat was en ik vond een link: De wetenschap van het Deduceren. Het is maf. Ik denk dat hij misschien geschift is. Hij was in ieder geval arrogant en behoorlijk bot en ik denk inderdaad dat hij wel eens geschift zou kunnen zijn maar hij was ook aardig op een vreemde manier. Hij was charmant. Het was allemaal echt een beetje vreemd. Dus morgen gaan we naar een flat kijken. De mafkees en ik. Sherlock Holmes en ik.